استاندارد ایزو ۲۱۹۳۰ : پایداری در ساختمان و شهرسازی

انتخاب مصالح ساختمانی برای ایجاد پایداری در ساختمان و شهرسازی حیاتی است. این موضوع به تعیین و تأثیرگذاری بر ویژگی‌های مختلف ساختمان از جمله بهره‌وری انرژی، دوام، کیفیت هوای داخل ساختمان و زیبایی‌شناسی کمک می‌کند. معماران، سازندگان و طراحان باید ویژگی‌های مواد را برای بهینه‌سازی عملکرد ساختمان در نظر بگیرند. دستورالعمل‌ها و نظام‌های رتبه‌بندی ساختمان سبز (استاندارد ایزو ۲۱۹۳۰) راهنمای ارزشمندی برای انتخاب مصالح سازگار با محیط‌زیست برای ساختمان‌های پایدار است.

ساختمان سبز چیست؟

ایزو 21930 یا استاندارد ساختمان های سبز، استانداردی بسیار مهم است که بر روی پایداری در ساختمان و شهرسازی تمرکز میکند. با دنبال‌کردن یکی از دستورالعمل‌های ساختمان سبز و روش‌های ارزیابی موجود، معماران، سازندگان و طراحان می‌توانند مصالحی را برای ساختمان خود انتخاب کنند که تأثیر مطلوبی بر بازدهی انرژی سازه داشته باشد. بیایید با شناخت تعدادی از پرکاربردترین دستورالعمل ها، با قوانین و اهداف آن بیشتر آشنا شویم:

1. سیستم رتبه بندی LEED:

یک برنامه شناخته شده گواهینامه ساخت‌وساز سازگار با محیط‌زیست، نظام رتبه‌بندی Leadership in Energy and Environmental Design  (رهبری در طراحی انرژی و محیط‌زیست) یا LEED است. برای ساختمان و عملکرد ساختمان‌های پایدار،LEED  هنجارها و توصیه‌هایی را ارائه می‌دهد. یکی از گروه‌های اولیه در سیستم رتبه‌بندی LEED، مواد و منابع، پیشنهاداتی را برای انتخاب مواد سازگار با محیط‌زیست، کاهش ضایعات و به حداکثر رساندن استفاده از منابع ارائه می‌دهد.

۲. استاندارد ساختمانWELL :

استاندارد ساختمان WELL یک برنامه صدور گواهینامه است که عمدتاً بر سلامت و تندرستی ساکنان ساختمان تمرکز دارد. این دستورالعمل مواردی را برای انتخاب موادی که به یک محیط داخلی سالم کمک می‌کنند، مانند موادی با ترکیبات آلی فرار (Volatile Organic Compounds) یا VOC کم یا بدون آن و مواردی که به‌راحتی تمیز می‌شوند، ارائه می‌دهد.

۳. چالش ساختمان‌های زنده:

ساختمان‌ها باید معیارهای سخت‌گیرانه‌ای را رعایت کنند تا پایداری و کارایی زیست‌محیطی را به دست آورند تا گواهینامه چالش ساختمان‌های زنده را دریافت کنند. دستورالعمل‌هایی برای انتخاب مواد سازگار با محیط‌زیست، تولیدات بومی و برداشت اخلاقی را ارائه می‌دهد.

4. طراحی Cradle to Cradle:

Cradle to Cradle یا گهواره به گهواره یک چهارچوب طراحی نمای پایدار است که بر استفاده از موادی تأکید دارد که می‌توانند به طور ایمن و مؤثر بازیافت یا تجزیه شوند. این دستورالعمل راهنمایی‌هایی برای انتخاب موادی که در طول چرخه عمر خود تأثیر مثبتی بر محیط‌زیست دارند، ارائه می‌کند.

5. برنامه Green Globes:

گرین گلوب یا کره‌های سبز یک برنامه گواهی ساختمان سبز است که دستورالعمل‌هایی را برای طراحی و بهره‌برداری پایدار نمای ساختمان ارائه می‌دهد. مواد و منابع، مقوله‌های کلیدی در سیستم رتبه‌بندیGreen Globes  هستند. این دستورالعمل برای انتخاب مواد سازگار با محیط‌زیست، میزان انتشار کم و مصرف بهینه انرژی ارائه می‌دهد.

سخن پایانی

دستورالعمل های تابع ایزو 21930 یا ساختمان سبز، با ارائه اطلاعات شفاف در مورد اثرات زیست محیطی محصولات، خدمات ساختمانی و تاثیر مصالح بر عملکرد سازه ، به فعالان صنعت ساخت و ساز این قدرت را میدهد تا بتوانند انتخاب های آگاهانه ای داشته باشند. رعایت این قوانین پایه ای و اصلی در تلاش برای ساخت سازه ها و زیرساخت های سبزتر، آینده پایدارتری را برای مردم جهان تضمین می کند.

به یاد داشته باشید، هر آجر، تیر و پنجره به تصویر بزرگتر توسعه پایدار کمک می کند. بیایید مسئولانه بسازیم!